Πως ο μεγάλος λαϊκός βάρδος «έκλεψε» από την ΑΕΚ το μεγάλο της αστέρι και πως τον έπεισε να επιστρέψει στην ομάδα της καρδιάς του.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Μαρινέλλα έγιναν διάσημοι στη δεκαετία του ’60 τραγουδώντας τους καημούς του κατατρεγμένου Ελληνα. Την ίδια εποχή ο Μίμης Παπαϊωάννου με τις εμφανίσεις του στα γήπεδα απάλυνε τον πόνο του. Κι οι τρεις ήταν κορυφαίοι το είδος τους.
Τι έγινε όμως όταν κι οι τρεις ένωσαν τις δυνάμεις τους στο τραγούδι; Το 1965 ο Παπαϊωάννου που ήδη είχε γίνει ίνδαλμα στην ΑΕΚ αποφάσισε να σταματήσει το ποδόσφαιρο.
Κι ας ήταν μόλις 23 χρόνων. Δεν είχε «ψώνιο» με την μουσική. Απλά είχε… νεύρα με την ΑΕΚ. Κι ο λαϊκός βάρδος, μαζί με την τότε σύζυγό του τον οδήγησαν σε λαϊκά μονοπάτια.
Όλα άρχισαν από ένα φιλικό της Ενωσης στα εγκαίνια του χλοοτάπητα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ήταν 12 Μαΐου 1965. Αντίπαλος η Ρεάλ Μαδρίτης. Το ματς έγινε, τελείωσε 3-3 και σχεδόν τυχαία ο Μίμης Παπαϊωάννου ανακάλυψε ότι η «βασίλισσα» ήρθε στην Ελλάδα για να τον δει και να τον πάρει στη Μαδρίτη.
Δείτε χορταστικά στιγμιότυπα από τον αγώνα εκείνο. Περιγράφουν, ο ηθοποιός Σταύρος Ξενίδης και ο δημοσιογράφος Γιώργος Βελαχουτάκος
Η διοίκηση της ΑΕΚ δεν είχε πει τίποτα για την σούπερ προσφορά των 4,5 εκ. δρχ, ασύλληπτο ρεκόρ για την εποχή εκείνη και το πριμ υπογραφής που έφθανε τις 750.000 δρχ για τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή που έπαιρνε 11 χιλιάρικα τον μήνα και εθεωρείτο πολύ καλά αμειβόμενος!
Ο Παπαϊωάννου ζήτησε από τη διοίκηση της Ενωσης να του δοθεί ένα δάνειο που έφθανε τις 100.000 δρχ για να ξεκινήσει κάποια δουλειά ή να τον αφήσει να πάει στη Ρεάλ. Η ΑΕΚ δέχτηκε το πρώτο γιατί φοβόταν το δεύτερο. Όμως οι συζητήσεις στα διαδικαστικά κόλλησαν.
Κουβέντα στη κουβέντα έφθασε Οκτώβριος και το οικονομικό θέμα δεν είχε λυθεί. Ο Καζαντζίδης τότε πρότεινε στον Παπαϊωάννου να τον ακολουθήσει στη τουρνέ στη Γερμανία. Κι αυτός είχε απογοητευτεί από την Ελλάδα. Στα μαγαζιά που τραγουδούσε πήγαιναν οι νεόπλουτοι που έσπαγαν πιάτα κι έκαιγαν χιλιάρικα. Τότε είπε «στοπ» στις νυχτερινές εμφανίσεις.
Ανήμερα του Αγίου Δημητρίου, στις 26 Οκτωβρίου, ο Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα, ο Παπαϊωάννου και ο νεαρός σολίστ του μπουζουκιού και εκκολαπτόμενος συνθέτης Χρήστος Νικολόπουλος έφευγαν από τον σταθμό Λαρίσης με τρένο για τη Γερμανία.
Ο κόσμος αποθέωνε τους Ελληνες τραγουδιστές και τον Παπαϊωάννου. Όπως διαβάζουμε στις εφημερίδες της εποχής κάποιοι οπαδοί της ομάδας τον αποδοκίμασαν για την απόφασή του να την εγκαταλείψει για χάρη του τραγουδιού.
Ο Παπαϊωάννου είχε αποφασίσει να κάνει μια νέα αρχή και το δήλωνε «ορθά κοφτά» στο Νίκο Κατσαρό, ρεπόρτερ της ΑΕΚ, τότε, στην εφημερίδα «Απογευματινή».
Οι εμφανίσεις είχαν μεγάλη επιτυχία, αλλά το τραγούδι δεν μπορούσε να αναπληρώσει το ποδόσφαιρο. Ο Παπαϊωάννου αισθανόταν άσχημα. Η νύχτα ποτέ δεν του άρεσε. Ο κόσμος της επίσης. Προτιμούσε το χειροκρότημα της εξέδρας σε κάποιο γκολ ή μια προσποίηση παρά αυτό του νυχτερινού κέντρου σε κάποιο ρεφρέν ενός σουξέ.
Κάποια μέρα ο Καζαντζίδης του είπε:
- Γύρνα στην ΑΕΚ. Υποφέρεις. Αυτός είναι ο προορισμός σου…
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1965, στις 16 Δεκεμβρίου, ο Παπαϊωάννου ήταν πίσω στην πατρίδα και στην ομάδα του. Με δύο μόλις προπονήσεις και παρά το μεγάλο διάστημα αποχής έπαιξε κόντρα στον Παναθηναϊκό κι ήταν από τους καλύτερους παίκτες. Πέτυχε μάλιστα και γκολ στο εμφαντικό 3-0 της ΑΕΚ.
Το ποδόσφαιρο ξανακέρδιζε τον άσο του και το τραγούδι δεν στερήθηκε τον ερμηνευτή που ήταν δημοφιλής, αλλά δεν θα έφθανε ποτέ στην κορυφή. Παρ’ όλα αυτά ο Παπαϊωάννου συνέχισε να τραγουδά, γύρισε κάποιους δίσκους κι αφοσιώθηκε στο ποδόσφαιρο που τόσο αγάπησε.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης που τραγουδούσε τον πόνο και την λαχτάρα ενός ολόκληρου λαού αφουγκράστηκε τον πόνο του φίλου του και του έδειξε τον σωστό δρόμο.
Πόντιος ο Στέλιος θα έχει τον δικό του χώρο στο νέο «σπίτι» της Ενωσης. Τα προσωπικά του αντικείμενα η γυναίκα του Βάσω θα τα δωρίσει σε αυτό για να θυμίζουν σε όλους το πέρασμά του από τον τόπο αυτό, αλλά και την αγάπη του για την ΑΕΚ.
Ο Ύμνος της ΑΕΚ από τον Μίμη Παπαϊωάννου από εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου
Και η αυθεντική εκτέλεση
