Το Ιντεπεντιέντε – Ρασίνγκ Κλουμπ συναγωνίζεται εύκολα το Μπόκα Τζούνιορς – Ρίβερ Πλέιτ σε… επίπεδο «μίσους».
Με όσα έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στα clasicos «Κόκκινων Διαβόλων» – «Ακαδημίας», τα ντέρμπι των «αιωνίων αντιπάλων» της Αργεντινής είναι… «λάιτ»!
Όπως βλέπετε στη φωτογραφία, οι έδρες των Ιντεπεντιέντε και Ρασίνγκ απέχουν ελάχιστα (περίπου 900 μέτρα), όμως τις δύο ομάδες τις χωρίζουν πάρα… πολλά στην γειτονιά της Αβεγιανέδα.
Τα μεταξύ τους «τετ α τετ» σηκώνουν στο πόδι την αστυνομία, την επιτροπή ασφάλειας της Ομοσπονδίας (AFA) αλλά και τους «ουδέτερους» κατοίκους της περιοχής. Το καλύτερο σενάριο προβλέπει επεισόδια εντός γηπέδου, το χειρότερο δεν… περιγράφεται σε λίγες λέξεις.
Εννοείται επίσης ότι τα τελευταία χρόνια κρίνεται επιβεβλημένο η σέντρα να γίνεται υπό το φως της ημέρας, προκειμένου οι αρμόδιες Αρχές να ελέγχουν καλύτερα τα τεκταινόμενα εκτός αγωνιστικού χώρου.
Το ντέρμπι της Κυριακής, τώρα, αποκτά πιο έντονο «χρώμα» μίσους και αντιπαλότητας επειδή η Ιντεπεντιέντε βρίσκεται στη δύσκολη θέση να παλεύει για την παραμονή της. Αυτομάτως οι… απέναντι βλέπουν το παιχνίδι ως «ευκαιρία να τους… ανοίξουμε ακόμη περισσότερο το λάκκο»!
Αριστερά η έδρα της Ιντεπεντιέντε και δεξιά το «Πρεσιντέντε Περόν» της Ρασίνγκ!
Στοιχηματικά το ματς δεν «πιάνεται» από πουθενά. Η ιστορία μας έχει «διδάξει» ότι σε τέτοιου είδους κόντρες στην Αργεντινή, με το που σφυρίζει τη σέντρα ο ρέφερι πάνε… βόλτα: φόρμα, ποιότητα, απουσίες (κτλ). Λες και ο χρόνος μηδενίζει, λες και δεν υπήρξε προηγούμενη μέρα, ώρα, λεπτό, δευτερόλεπτο. «Τριπλή» λοιπόν το ματς.
Οσοι «συμβουλεύονται» την προϊστορία ας σημειώσουν ότι η τελευταία νίκη της Ρασίνγκ στο «Λιμπερταδόρες ντε Αμέρικα» (που προσφάτως ανακαινίστηκε και δεν έχει σχέση με τη φωτό που βλέπετε) σημειώθηκε στις 23 Μαΐου 2004. Έκτοτε είχαμε 7 «άσους» και μόλις μία ισοπαλία, με γκολ 15-1 υπέρ των «Κόκκινων Διαβόλων»…
