Πώς το 5-0 έγινε 0-3…

Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια, που ο Παναθηναϊκός συντηρείται με ποδοσφαιρικό Μνημόνιο, έχει κουράσει πριν από κάθε ντέρμπι η ατάκα οπαδών και… σοφών του σπορ πώς η διαφορά των “πράσινων” με τον Ολυμπιακό είναι για 4-0, 5-0! Με τη λογική τους θα έπρεπε το “τριφύλλι” να έχει δεχτεί πέρυσι και φέτος, σε τέσσερα παιχνίδια, καμιά εικοσαριά γκολ και να μην έχει κάνει κιχ. Αντ’ αυτού οι “ερυθρόλευκοι” έχουν κερδίσει, μόλις, μία φορά στο 90′, έχουν πάρει δύο ισοπαλίες και γνώρισαν και μία συντριβή, αυτή της 2ας Μαρτίου 2014. Το αποτέλεσμα δεν θέλει ούτε καταστροφολογία από την πλευρά των ηττημένων, ούτε θριαμβολογία από την αντίστοιχη των νικητών. Ως οργανισμός σαφώς και ο Ολυμπιακός λειτουργεί σε καλύτερα πρότυπα κι αυτό δεν μειώνεται από μία ήττα, έστω τόσο βαριά.

Ο Παναθηναϊκός σαφώς και είναι τεράστιο μέγεθος και μετά τα πανηγύρια αυτό που πρέπει ν’ αναρωτηθεί ο κόσμος του είναι πώς θα μπορούσε να ήταν σήμερα ο σύλλογος αν δεν είχε λεηλατηθεί οικονομικά και δεν υπήρχε αυτή η μόνιμη εσωστρέφεια για το ποιος είναι πιο… Αμπράμοβιτς! Αναφορικά μ’ αυτά που είδαμε στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης”, σίγουρα είναι έκπληξη το σκορ και η διαφορά απόδοσης δύο ομάδων με τόσο μεγάλη βαθμολογική διαφορά στο πρωτάθλημα. Το αποτέλεσμα, πάντως, τυχαίο δεν είναι. Τα θετικά του Παναθηναϊκού τα τόνισα και στη ραδιοφωνική και στην τηλεοπτική μου εκπομπή, ενώ τα κατέγραψα και στις “Προβλέψεις” και στο pontarisma. Είναι προφανές πώς οι “πράσινοι” δεν έχουν το βάθος ρόστερ των Πρωταθλητών, όμως είναι πιο προπονημένη ομάδα και με μεγαλύτερες αντοχές αλλά και ταχύτητα.

Το εύρος του τελικού σκορ εκθέτει τον Μίτσελ. Ο Ισπανός έχει έναν απίστευτο απολογισμό από την ημέρα που ήρθε στην Ελλάδα, έχοντας κερδίσει τα 4/5 των αγώνων του. Όλο αυτό το διάστημα, όμως, μου φαίνεται πώς ο Ολυμπιακός παίζει περισσότερο με την ποιότητα και το ένστικτο παρά με το πλάνο και την τακτική του προπονητή του. Η κορυφαία βραδιά του Ισπανού είναι το 2-0 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έστω κι αν η αγγλική ομάδα βρέθηκε σ’ αυτά τα χάλια. Για να τελειώσει αυτή η πιπίλα, το ματς με τους “κόκκινους διαβόλους” δεν πρέπει ν’ αποτελεί ασφαλές κριτήριο για τι μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός στην καλή του ημέρα. Δεν γράφτηκε, σχεδόν, πουθενά αλλά μέσα στο ματς αυτό ο φαν Πέρσι έδωσε στον Ρούνι μία φορά την μπάλα σε όλο το 90λεπτο: Στη σέντρα του 1-0. Κι αυτό λέει πολλά…

Από εκεί και πέρα, κατά την προσφιλή του συνήθεια, ο Μίτσελ δεν το έψαξε το παιχνίδι. Έμεινε στις δάφνες της μεγάλης αυτής νίκης για το Τσάμπιονς Λιγκ και περίμενε ότι θα έρθουν ξανά τα πράγματα πρίμα, όπως από την ημέρα που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα. Ο Ολυμπιακός γλίτωσε την καταστροφή με την Άντερλεχτ στις Βρυξέλλες, όπου θα μπορούσε να έχει χάσει. Πέτυχε ένα μεγάλο σκορ και η λάθος τακτική κρύφτηκε κάτω από το χαλάκι. Ομοίως και στο εντός με την Μπενφίκα, όπου τα μισά να μην έπιανε ο Ρομπέρτο θα είχε χάσει με 0-3 ο Ολυμπιακός! Δεν το συζητώ για το… έγκλημα με την Παρί Σεν Ζερμέν, απέναντι στην οποία οι Πειραιώτες έπαιξαν για 45 λεπτά στα κόκκινα, λες και δεν υπήρχε αύριο, και στο δεύτερο ημίχρονο κλάταραν. Για να τελειώνουμε, τακτική Μίτσελ ένα και χρόνο στον Ολυμπιακο τώρα δεν έχω δει. Και δεν είναι η πρώτη φορά που εκφέρω αυτήν την άποψη.

Το δεύτερο λάθος, γενικά, του Ολυμπιακού είναι πώς υποτίμησε τον Παναθηναϊκό σε όλα τα επίπεδα. Η διαφορά των 27 βαθμών και το 78-39 στα γκολ που είχαν πετύχει, πριν το ντέρμπι, οι δύο ομάδες εντάξει είναι υπαρκτή. Ξεκαθάρισα στην τηλεόραση κάτι: Γιατί απαραίτητα μία ομάδα που θ’ άρχιζε με τον Ολαϊτάν στην ενδεκάδα πρέπει να κερδίσει με 4-0, 5-0 έναν αντίπαλο που θα ξεκινούσε με τον Μπεργκ; Το θεωρώ αφοπλιστικό ως δίλημμα. Το γόητρο τέτοιων αγώνων μπορεί να μεταμορφώσει την ομάδα με τις λιγότερες πιθανότητες κι αυτό έγινε. Ο Παναθηναϊκός νίκησε την αστάθειά του, μειονέκτημα που τον χαρακτηρίζει όλη τη σεζόν και στοιχείο που πρέπει να το προσέξει για τη συνέχεια. Σαφώς η νίκη είναι τεράστια και η προστασία του αήττητου τίτλου του Μπόμπεκ… κειμήλιο. Θέλει προσεκτική διαχείριση, όμως, κι αυτό είναι το μεγάλο διαχρονικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού. Να μην τα κάνει μούσκεμα ξανά και δώσει εκ νέου δικαιώματα…