Στις 3 τα ξημερώματα της Κυριακής οι δείκτες του ρολογιού θα πάνε μία ώρα μπροστά. Γιατί όμως;
Καταρχήν αλλαγή της ώρας έχουμε δύο φορές το χρόνο. Την τελευταία Κυριακή του Οκτώβρη, γυρίζουμε τα ρολόγια μας μία ώρα πίσω και τώρα (τη τελευταία Κυριακή του Μάρτη), πηγαίνουμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά.
Έτσι, χωρίζουμε την ώρα σε χειμερινή και θερινή. Ποια από τις δύο όμως είναι η «κανονική» ώρα και γιατί κάνουμε όλη αυτή τη διαδικασία; Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά…
Καταρχήν να σημειώσουμε ότι η «σωστή ώρα είναι η χειμερινή. Η θερινή, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένας έξυπνος τρόπος που σκέφτηκε ο άνθρωπος για να εξοικονομεί ενέργεια. Κατά τους επτά μήνες της θερινής ώρας εξοικονομούμε 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας εκμεταλλευόμενοι το φυσικό φως.
Στην Ελλάδα, όπως και στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το μέτρο αλλαγής της ώρας εφαρμόζεται ανελλιπώς από το 1975, καθώς κάποιες προσπάθειες που είχαν γίνει νωρίτερα δεν είχαν αποτέλεσμα. Πως όμως ξεκίνησαν όλα αυτά και πως επιτυγχάνεται η εξοικονόμηση ενέργειας;
Ο «υπεύθυνος» για την αλλαγή της ώρας είναι ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ο οποίος φέρεται το 1784 να κάνει λόγο στην αλλαγή της ώρας από τότε. Συγκεκριμένα, έκανε την πρόταση οι άνθρωποι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να ξυπνούν και να προσέρχονται στις εργασίες τους μία ώρα νωρίτερα, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο περισσότερο φυσικό φως κατά τους θερινούς μήνες και να ανάβουν τα φώτα αργότερα. Στην πραγματικότητα ο Φραγκλίνος πρότεινε αντί να αλλάζουν οι δείχτες του ρολογιού να αλλάζουν οι άνθρωποι τα ωράριά τους, με στόχο πάντα την εξοικονόμηση ενέργειας!
Η ελληνική κυβέρνηση το 1997 διατύπωσε τη σκέψη να σταματήσει η εφαρμογή του μέτρου της θερινής ώρας, έτσι ώστε να μην έχουμε μεγάλη διαφορά ώρας από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Δεν εγκρίθηκε όμως, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι (θερινή ώρα) η Ελλάδα να είναι 3 ώρες και το χειμώνα (χειμερινή ώρα) 2 ώρες μπροστά από το Γκρίνουιτς. Στην πραγματικότητα, οι τοπικές ώρες κάθε περιοχής, όπως την Αθήνας, της Κέρκυρας και της Ρόδου, είναι διαφορετικές μεταξύ τους. Αυτό το πρόβλημα όμως, δεν αφορά μόνο την περιοχή μας αλλά και όλες τις πόλεις-σημεία πάνω στο χάρτη, λόγω των διαφορετικών συντεταγμένων τους.
Έτσι, για να αντιμετωπιστούν και πρακτικά αυτές οι διαφοροποιήσεις των λεπτών, αποφασίστηκε να χωριστεί η Γη σε 24 συνολικά ίσες ατράκτους (άξονες περιστροφής) και όλες οι χώρες που ανήκουν στην ίδια άτρακτο να έχουν και την ίδια επίσημη ώρα που θα διαφέρει από τη διπλανή άτρακτο κατά μία ώρα.
Παράλληλα, για να λυθεί το πρόβλημα που θα προέκυπτε για τις περιοχές των χωρών που βρίσκονται στα όρια διαφορετικής ατράκτου, αποφασίστηκε η επίσημη ώρα κάθε κράτους να είναι αυτή της πρωτεύουσάς του. Εάν δεν ίσχυε το τελευταίο, τότε όταν στην Αθήνα θα ήταν 12:00, στην Κέρκυρα το ρολόι θα έπρεπε να δείχνει 12:16, ενώ στη Ρόδο 12:49.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι το μέτρο αυτό εφαρμόζουν σήμερα 70 χώρες παγκοσμίως.
