Η κόμη είναι το μοναδικό πράγμα που σε κάνει να… γελάσεις από τον Ντιέγκο Πάμπλο Σιμεόνε.
«Ξεπερασμένο» κούρεμα, μαλλί γεμάτο… ζελέ με σκοπό να του κρύψει ένα κομμάτι της φαλάκρας που μεγαλώνει μήνα με μήνα!
Ο Αργεντινός δεν ήταν ποτέ σύμβολο του σεξ, αλλά αρέσει. Είναι από εκείνους τους τύπους που δεν θα ήθελες να τον έχεις αντίπαλο.
«Δυνατός» χαρακτήρας, «σκληρός» στο γήπεδο ως παίκτης, ακόμα σκληρότερος ως προπονητής.
Η θεωρία του Σιμεόνε, σε αντίθεση με εκείνη του Μουρίνιο, βασίζεται στη σοβαρότητα. «Στην Ιντερ έπαιζα με τον Ρονάλντο, το φαινόμενο.
Θυμάμαι στη φυσούνα πριν μπούμε στο γήπεδο τον Βραζιλιάνο να γελάει, να αστειεύεται με συμπαίκτες και αντιπάλους. Δεν μπορούσα να το χωνέψω. Εγώ σκεφτόμουν το παιχνίδι όπως και τώρα».
Στην ψυχή του προπονητή της Ατλέτικο Μαδρίτης δεν χωράει η φιλοσοφία του Μουρίνιο. Ο Πορτογάλος δεν έπαιξε ποτέ μπάλα, ο Αργεντινός συμπεριφέρεται στον πάγκο λες και παίζει… ακόμα. Ο Μουρίνιο θα το διασκέδαζε με τον Ρονάλντο, ο Σιμεόνε θα ζητούσε από τον πρόεδρο να μην τον αγόραζε!
Πως αλλάζουν οι καιροί; Στις εποχές της Ιντερ, ήταν η διοίκηση που έδιωξε τον Σιμεόνε, σήμερα θα έδειχνε ο ίδιος την πόρτα στο Ρονάλντο.
Οχι επειδή ο Ντιέγκο δεν αγαπά τους αστέρες. Είδε τη διοίκηση της Ατλέτικο να του… «παίρνει» τον τον Φαλκάο για να τον παραχωρήσει έναντι 30 εκατ. ευρώ στη Μονακό και ο Σιμεόνε τους ευχαρίστησε.
Προτιμούσε άλλους παίκτες: Τον Ντιέγκο Κόστα, τον Ντιέγο Ρίμπας, Νταβίντ Βίγια, Αρντά Τουράν, Κόκε και Γκάμπι. Να τον ακούν αλλά να μην είναι… παλτά της πιάτσας. Η αποφασιστικότητα ή αν θέλετε η ποδοσφαιρική «αλητεία» είναι η πτυχή που αρέσει στον Σιμεόνε.
Μπορεί να πέτυχε λιγότερα γκολ από Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, όμως διαθέτει την καλύτερη άμυνα. Μπορεί να υστερεί στην τεχνική κατάρτιση, όμως καλύπτει τα κενά με το δυνατό παιχνίδι, που δεν είναι ντροπή να κάνεις φάουλ όταν δεν μπορείς να κλέψεις τη μπάλα. Σε 11 αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ δεν τον κέρδισε κανείς, στο πρωτάθλημα κατάφερε να μην ηττηθεί από Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης.
Στην περυσινή διοργάνωση είδαμε τη Ντόρτμουντ να αντιτίθεται στην κατοχή μπάλας των Μπάγερν και Μπαρτσελόνα, φέτος παρακολουθούμε τον Σιμεόνε να εφαρμόζει το σύστημα που ο ίδιος προτιμούσε την εποχή που έπαιζε μπάλα. Λίγες πάσες, δυνατή άμυνα, κάθετες μπαλιές, άμεση εκτέλεση. Το κακό είναι ότι βρήκε μπροστά τον Μουρίνιο, τον μοναδικό που μπορεί να τον ξυπνήσει από το όμορφο όνειρο.
ΠΟΝΤΑΡΙΣΜΑ
121 ΣΑΝΤΝΕΣ – ΣΤΑΜΠΑΕΚ 2 (3,15)
127 ΟΥΝ. ΕΣΠΑΝΙΟΛΑ – ΑΡΣΕΝΑΛ Σ. 2 (3,20)
131 ΣΕΡΟ ΠΟΡΤΕΝΙΟ – ΚΡΟΥΖΕΊΡΟ 2 (2,10)
