Σε προηγούμενα κείμενά μας αναφερθήκαμε στις συγκυρίες που προσφέρουν στο… πιάτο το Παγκόσμιο Κύπελλο σε Αγγλία ή Ουρουγουάη. Υπάρχει και μία άλλη πιο «προκλητική»… σύμπτωση που βγάζει Πρωταθλήτρια την Ιταλία! Το σενάριο συνδέεται με την εκλογή του Πάπα της Ρώμης, όμως το… αφήνουμε για το τεύχος της ερχόμενης Παρασκευής.
Πέρα από τα θετικά μηνύματα, ομάδες και παίκτες έχουν να αντιμετωπίσουν τις διάφορες «κατάρες» που έχουν επιβεβαιωθεί κατά καιρούς.
Η λίστα μεγάλη και τα παραδείγματα πολλά. Οταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο σήκωσε τον περασμένο Δεκέμβρη τη «Χρυσή Μπάλα», οι πιστοί στις παραδόσεις και στις… κατάρες απέκλεισαν την Πορτογαλία από τη λίστα των πιθανών ομάδων που θα κερδίσουν στη Βραζιλία.
Από το 1956 που θεσπίστηκε η βράβευση του καλύτερου Ευρωπαίου παίκτη της Χρονιάς από το γαλλικό περιοδικό «France Football», κανένας από τους νικητές, που προηγείται της τελικής φάσης του Μουντιάλ, δεν κατάφερε να στεφθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Τυχαίο;
Αρκετοί εκ των νικητών, έφθασαν μέχρι τον τελικό και η «κατάρα» τους ακολούθησε. Ο Ιταλός, Τζιάνι Ριβέρα, που ψηφίστηκε ως ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης του 1969, έχασε 4-1 στον τελικό του Μεξικό Σίτι από τη Βραζιλία του Πελέ. Τέσσερα χρόνια αργότερα είχε την ίδια τύχη ο Ολλανδός Γιόχαν Κρόιφ, που είδε τη Δυτική Γερμανία να του αρπάξει τη μπουκιά από το στόμα, αν και η ομάδα του προηγήθηκε 1-0 μόλις στο πρώτο λεπτό.
Μέχρι το 1995, όταν στον διαγωνισμό της «Χρυσής Μπάλας» είχαν δικαίωμα συμμετοχής μόνο Ευρωπαϊκοί παίκτες, οι Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε, Μισέλ Πλατίνι, Μάρκο Φαν Μπάστεν και Ρομπέρτο Μπάτζιο, συνέχισαν… πιστά την αρνητική παράδοση. Μάλιστα, οι Ρουμενίγκε και Ρομπέρτο Μπάτζιο ήταν οι δύο τελευταίοι εκπρόσωποι της Ευρώπης που αγωνίστηκαν σε τελικό.
Το άνοιγμα των συνόρων έφερε στο προσκήνιο Βραζιλιάνους και Αργεντινούς, οι μοναδικοί που μπορούσαν να ανταγωνιστούν τα αστέρια της Γηραιάς Ηπείρου.
Η νέοι έρχονται αλλά η κατάρα μένει. Η νίκη του «φαινόμενου» Ρονάλντο το 1997, καταδίκασε την Βραζιλία στον τελικό του 1998 κόντρα στη Γαλλία. Ενας άλλος Βραζιλιάνος, ο Ροναλντίνιο που ψηφίστηκε ως καλύτερος παίκτης το 2005, έριξε μούντζα στη… δική του Βραζιλία που απογοήτευσε τα πλήθη στο Μουντιάλ της Γερμανίας.
Το 2009 ήρθε η σειρά του πρώτου Αργεντινού, του Λιονέλ Μέσι, του καλύτερου ποδοσφαιριστή που είδαμε στη νέα χιλιετία. Όπως οι λαμπροί προκάτοχοι του, η Εθνική του πήγε στη Νότια Αφρική και έπιασε πάτο. Πριν από τον Μέσι δύο άλλοι Αργεντινοί, Αλφρέντο Ντι Στέφανο και Ομαρ Σίβορι είχαν κερδίσει τη «Χρυσή Μπάλα», ο ένας ως Ισπανός και ο άλλος ο Ιταλός.
Ωστόσο ο Ντι Στέφανο δεν έπαιξε ποτέ σε Μουντιάλ και ο Σίβορι συμμετείχε στο αποτυχημένο για την Ιταλία, Παγκόσμιο Κύπελλο της Χιλής το 1962. Συμπέρασμα: Κανείς από τους 14 νικητές της «Χρυσής Μπάλας» πριν από το Μουντιάλ, δεν μπόρεσε να «ντουμπλάρει» την επιτυχία.
Μάλιστα, εκτός από τον Ντι Στέφανο, απέτυχε να αγωνιστεί σε τελική φάση και ο νικητής του 1977, ο Δανός, Αλαν Σίμονσεν. Πέντε από τους κατόχους της «Χρυσής Μπάλας» έφθασαν στον τελικό της διοργάνωσης, δύο δεν έπαιξαν καν σε τελική φάση, δύο αποκλείστηκαν στα ημιτελικά και οι υπόλοιποι στις προηγούμενες φάσεις.
«Καταστροφικό» το Κόπα Αμέρικα…
Ο «μαθηματικός τύπος» που βασίζεται στον αριθμό 3964 βγάζει πρωταθλήτρια κόσμου στη φετινή διοργάνωση την Ουρουγουάη. Πέρα από την επιμονή των μαθηματικών, θεωρεία που προσφέρεται περισσότερο για καθημερινή κατανάλωση, η Ουρουγουάη καλείται να «εξαφανίσει» μια πιο… ισχυρή «κακοδαιμονία».
Εκείνη που… ακολουθεί όλες τις ομάδες της Νότιας Αμερικής, όταν έχουν κερδίσει το Κόπα Αμέρικα που προηγείται του κάθε Μουντιάλ. Πέντε φορές πήγε η Αργεντινή σε τελική φάση Μουντιάλ ως κάτοχος του Κόπα Αμέρικα, μόνο το 1930 στο Ουρουγουάη έφθασε στον τελικό. Δύο από τις τέσσερις φορές που η Βραζιλία ταξίδεψε στο Μουντιάλ ως νικήτρια της διοργάνωσης ηττήθηκε στον «μεγάλο» τελικό, το 1950 από την Ουρουγουάη και το 1998 από τη Γαλλία.
Και η Ουρουγουάη; Την πρώτη φορά που προκρίθηκε στην τελική φάση ως κάτοχος του τροπαίου, τερμάτισε στην 4η θέση στο Μουντιάλ του 19070 στο Μεξικό, ενώ το 1986 ξανά στο Μεξικό αποκλείστηκε στη φάση των «16» από την Αργεντινή. Χειρότερη τύχη είχαν Περού, Παραγουάη και Κολομβία. Το 1978 το Περού βρήκε μια θέση στην ιστορία για το δώρο που έκανε στην δεύτερη φάση των ομίλων στην Αργεντινή, ενώ Παραγουάη (1979) και Κολομβία (2001), δεν πήγαν καν σε τελική φάση Μουντιάλ.
ΠΟΝΤΑΡΙΣΜΑ
131. ΤΡΟΜΣΟ – ΜΠΟΝΤΟ 1 (2,45)
132. ΧΑΜ ΚΑΜ – ΧΑΟΥΓΚΕΣΟΥΝΤ GOAL-GOAL (1,45)
