Στα… απόνερα του Παγκοσμίου Κυπέλλου ξεκινάει η «μάχη» του δεύτερου προκριματικού γύρου σε Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα.
Το πρώτο βήμα για την πρόκριση θέλει να κάνει ο Αστέρας Τρίπολης που αρχίζει τις υποχρεώσεις του από το… χωριό του Άγιου Βασίλη (Ροβανιέμι).
Ταυτόχρονα, στα γήπεδα… επιστρέφουν οι ομάδες της Α’ και Β’ Βραζιλίας και στις αναλύσεις των «ΠΡΟΒΛΕΨΕΩΝ» θα διαβάσετε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τις «κινήσεις» των 40 «μονομάχων» στο μεταγραφικό παζάρι…
Είκοσι τέσσερα χρόνια μακριά από την κορυφή του κόσμου και 18 από αυτήν της Ευρώπης είναι διάστημα που ισοδυναμεί με μία ολόκληρη γενιά.
Η εθνική Γερμανίας έχασε την περασμένη δεκαετία πολλή από τη λάμψη που την κατέστησε κραταιό μέγεθος στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα, αλλά το… παιδομάζωμα που άρχισε πριν από περίπου δέκα χρόνια με πρωτοβουλία της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της χώρας, έβγαλε καρπούς, οι οποίοι έδωσαν τους χυμούς τους την περασμένη Κυριακή.
Το συγκρότημα του Γιόακιμ Λεβ δεν ήταν καλύτερο της Αργεντινής στον τελικό του Ρίο, αλλά το θεσπέσιο γκολ του Μάριο Γκέτσε στο 23′ της παράτασης ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά και έστεψε Πρωταθλήτρια Κόσμου τη «νατσιονάλμανσαφτ» για 4η φορά στην ιστορία.
Οι Γερμανοί αποδείχθηκαν εν τέλει συνεπείς με το ραντεβού που είχαν με τη δόξα, καθώς ανά περίπου δύο δεκαετίες κατακτούν το Ζιλ Ριμέ (1954, 1974, 1990, 2014).
Υπάρχουν ενστάσεις για το αν η εθνική Γερμανίας ήταν η καλύτερη ομάδα του τουρνουά εν γένει, αλλά αυτές ανήκουν στον… «κάλαθο των αχρήστων» από τη στιγμή που τα φώτα του 20ού Παγκόσμιου Κυπέλλου έσβησαν και το τρόπαιο βρήκε το νέο κάτοχό του.
Η Αργεντινή δεν δέχθηκε γκολ σε 360 λεπτά νοκ άουτ αγώνων, η Ολλανδία έκανε τρεις ανατροπές και έβαλε πέντε γκολ στους απερχόμενους Πρωταθλητές Ισπανούς, η Κολομβία έθελξε, η Χιλή κέρδισε τον ουδέτερο ποδοσφαιρόφιλο, αλλά η ουσία είναι ότι στο τέλος του δρόμου φτάνει μόνο μία ομάδα.
Βέβαια, οι αντιρρήσεις περί Γερμανίας «μαλακώνουν», αν αναλογιστούμε ότι στον ημιτελικό της περασμένης Τρίτης μας έδωσε τη σπουδαιότερη ποδοσφαιρική παράσταση στην ιστορία του ποδοσφαίρου σε επίπεδο Εθνικών ομάδων, με το (πιθανότατα αξεπέραστο) 7-1 επί της Βραζιλίας, ενώ διαθέτει τον παίκτη με τα περισσότερα γκολ σε τελική φάση Μουντιάλ.
Ο Μίρο Κλόζε έφτασε τα 16 γκολ και αν στον ορίζοντα υπάρχει κάποιος που μπορεί να ελπίζει βάσιμα ότι θα σπάσει το συγκεκριμένο ρεκόρ, αυτός είναι ο Τόμας Μίλερ. Έφτασε τα 10 (από 5 σε δύο διοργανώσεις), ενώ, Θεού θέλοντος, έχει τουλάχιστον δύο διοργανώσεις μπροστά του για να τα καταφέρει.
Εξάλλου, η Γερμανία έπιασε και την Ιταλία με τα τέσσερα τρόπαια και τώρα, αμφότερες κυνηγούν τη Βραζιλία των πέντε επιτυχιών.
Αφήνοντας πίσω μας το Παγκόσμιο Κύπελλο, στο οποίο σημειώθηκαν 171 γκολ, αριθμός που ισοφαρίζει το ρεκόρ που δημιουργήθηκε το 1998, στα γήπεδα της Γαλλίας, το βλέμμα πέφτει πλέον στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Το Τσάμπιονς Λιγκ και το Γιουρόπα βρίσκονται στον 2ο προκριματικό γύρο και στον… χορό μπαίνουν ομάδες που είναι αρκετά γνωστές στο ευρύ κοινό.
Βέβαια, οι περισσότερες βρίσκονται σε στάδιο προετοιμασίας και οι εκπλήξεις δεν λείπουν από τις συγκεκριμένες φάσεις. Στις σελίδες του περιοδικού που κρατάτε στα χέρια σας γίνονται αναλύσεις για κάθε ένα από τα 57 ευρωπαϊκά ζευγάρια, στην προσπάθεια που κάνουμε όλοι για το κέρδος από το «Πάμε Στοίχημα».
Επανέναρξη έχουμε και στις δύο κατηγορίες της Βραζιλίας, οι οποίες έχουν το δικό τους, φανατικό κοινό, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΤΗΛΕΣ
-«Οι 3 ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ», με τους Δαυίδ Αμανατίδη, Πάνο Κιαπεκάκη και Πάνι Διόλατζη
-«ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ… ΣΤΑΥΡΟ», με τον Σταύρο Κολίλα
-«ΤΟ ΚΑΡΝΤΑΣΙ», με τον Μιχάλη Βραζιλιάνο
-«Ο ΡΑΦΤΗΣ», με τον Ηλία Ζυματούρα
-«Ο ΠΟΝΗΡΟΣ», «Ο ΛΟΓΙΚΟΣ», «ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ»
