Ο σκηνοθέτης Aλφρεντ Χίτσκοκ αποκάλυψε κάποτε τις φοβίες του, ομολογώντας πως «τρέμω τα παιδιά, τους αστυνομικούς, τα ύψη, και την πιθανότητα η επόμενη ταινία μου να είναι χειρότερη από την προηγούμενη!».
Ακριβώς το αντίθετο από τον… Χάουαρντ Ουέμπ. Ο παλαίμαχος πια Aγγλος διαιτητής, που αποσύρθηκε την περασμένη Τετάρτη, έπειτα από 21 χρόνια στα γήπεδα, αποχωρεί στα 43 του, όμως αφήνει πίσω του δεκάδες συνωμοσίες. Ο Ουέμπ μοιάζει να είναι το αντίθετο των «χιτσκοκικών» φοβιών, αφού… από μικρός φαινόταν ότι θα μεγαλώσει και θα ακολουθήσει τα βήματα του ρέφερι πατέρα του.
Πριν γίνει διαιτητής υπήρξε αστυνομικός(!) και, όχι μόνο δεν φοβόταν τα ύψη, αλλά κατηγορήθηκε για «ψηλομύτης». Και κρέμασε» τη σφυρίχτρα του, αν και οι «άπειροι» πολέμιοί του θαρρεί κανείς πως θα ήθελαν ακόμη να τον… «κρεμάσουν», σαν σε ταινία θρίλερ του Χίτσκοκ!
Με το εντυπωσιακό του παρουσιαστικό και την προϋπηρεσία στην αστυνομία κέρδισε αρχικά τον σεβασμό. Μόνο που ενώ εκείνος είχε ξεκινήσει την «αναρρίχηση» στην «ιεραρχία», από τα τοπικά πρωταθλήματα το 1993 μέχρι την Πρέμιερ Λιγκ (ως βοηθός από το 1998 και ως πρώτος διαιτητής από το 2003), μέχρι τις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις εθνικών ομάδων, έπεφτε στην υπόληψη του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Εκτός ίσως από τη… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, καθώς στο Νησί επιμένουν πως ο Ουέμπ διαχρονικά την ευνοούσε. Εγινε διεθνής στις 15/11/2005, στο φιλικό Βορείου Ιρλανδίας-Πορτογαλίας, και το 2008 βρέθηκε στο Euro. Ωστόσο, το παρθενικό του ματς στο τουρνουά κηλίδωσε την υστεροφημία του, αφού το 1-1 μεταξύ Πολωνίας-Αυστρίας το… διαμόρφωσε ο ίδιος μετρώντας γκολ-οφσάιντ για τους Πολωνούς και καταλογίζοντας ανύπαρκτο πέναλτι για την Αυστρία στις καθυστερήσεις! Με τη δεύτερη, δε, απόφασή του «αναγκάζει» τον πρωθυπουργό της Πολωνίας, Ντόναλντ Τουσκ, να παραδεχθεί την επόμενη μέρα πως «σήμερα πρέπει να μιλήσω ως πολιτικός, αλλά χθες ήθελα να σκοτώσω τον διαιτητή»!!!
Δύο χρόνια αργότερα, πάντως, δεν προκάλεσε δολοφονικές τάσεις. Τον Μάιο του 2010 σφύριξε τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα σε Ιντερ και Μπάγερν Μοναχου στη Μαδρίτη και, μερικές εβδομάδες αργότερα, ήταν ο «άρχοντας» του τελικού του Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής. Ακόμη και στη σπουδαιότερη «τιμή» της καριέρας του, όμως, ξεσήκωσε το κοινό. Η Ισπανία επικράτησε 1-0 της Ολλανδίας, αλλά λίγοι ξέχασαν το τάκλιν-«καράτε» του Ντε Γιονγκ στον Αλόνσο, που δεν επέφερε κόκκινη κάρτα (σε ματς που έδειξε 13 κίτρινες)…
Ο Ουέμπ θεωρήθηκε «ενορχηστρωτής» ενός ανεπίσημου «κινήματος» διαιτητών που αρνούνται πεισματικά να δεχθούν τη χρήση της τεχνολογίας. Μάλιστα, θεωρεί εαυτόν τόσο «κοινό θνητό», που επιμένει πως τα λάθη στα ματς είναι ανθρώπινα. Αλλά είναι απρόθυμος να τα δεχτεί εκτός γηπέδου, αφού φημολογείται πως χρησιμοποιεί την παλιά ιδιότητά του για να οργανώνει πρώην συναδέλφους του στην αστυνομία ώστε να συλλαμβάνουν επιτακτικά παίκτες που παραβαίνουν νόμους!
Στο μυαλό πολλών, όμως, παραμένουν δύο αποκαλούμενες «σφαγές» της Λίβερπουλ σε ματς Κυπέλλου με Αρσεναλ (πέρσι) και Μάντσεστερ Γ. (2010-2011), όταν στη δεύτερη ο Μπάμπελ της Λίβερπουλ ανάρτησε «πειραγμένη» φωτογραφία του Ουέμπ με… φανέλα της Γιουνάιτεντ στο twitter και τιμωρήθηκε με πρόστιμο 10.000 λιρών!
Βρετανικό χιούμορ για «χάρη» του
Αν και έχει τιμηθεί με το βραβείο του Μέλους της Βρετανικής Αυτοκρατορίας από τη βασίλισσα Ελισάβετ, στην ιστορία έχουν μείνει κυρίως τα αστεία για τον Χάουαρντ Ουέμπ – πάντα σε ό,τι αφορά τη… «σχέση» του με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία κέρδισε το 77% των αγώνων της τους οποίους σφύριξε ο Αγγλος ρέφερι. Πολλά από αυτά αναρτήθηκαν το τελευταίο διήμερο, και τα καλύτερα αναφέρουν πως «ο Ουέμπ έδωσε κόκκινη κάρτα στον Αλεξ Φέργκιουσον.
Μόνο που ήταν… του Αγίου Βαλεντίνου για να του ευχηθεί»! Ή, «τα παιδιά του Ουέμπ, οι… Ντέιβιντ, Ράιαν, Κριστιάνο (σ.σ.: όλα φανταστικά ονόματα, από τα μικρά ονόματα παικτών των «κόκκινων διαβόλων»!) αρνήθηκαν ότι ο μπαμπάς τους είναι οπαδός της Γιουνάιτεντ». Αλλά και τα «ο σερ Αλεξ ξεκαθάρισε πως ο Ουέμπ δεν πωλείται», και «η Μάντσεστερ είχε εκπρόσωπο στον τελικό του Μουντιάλ του 2010 τον Ουέμπ»!
Επιμέλεια: Γιώργος Αδαμόπουλος
