Στο ποδόσφαιρο όλα είναι δυνατά. Αρκεί να έχει πόδια. Χωρίς πόδια δεν παίζεις, χωρίς χέρια μπορείς. Το έχουν αποδείξει αρκετοί στο παρελθόν, όμως στη Λατινική Αμερική τείνει να γίνει σύνηθες φαινόμενο. Είχαν αρχικά τον Ουρουγουανό Χέκτορ Κάστρο, τον ήρωα του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Χωρίς χέρι από τα 13 του, όταν είχε ατύχημα με το πριόνι, πέτυχε το πρώτο και το τελευταίο γκολ σε εκείνο το θριαμβευτικό Μουντιάλ για τη χώρα του. Χρόνια αργότερα, συγκεκριμένα το 2007, ο Παραγουανός Χούλιο Γκονζάλες Φερέιρα, αγωνίστηκε χωρίς το αριστερό χέρι με τα χρώματα της Τακουαρί. Δύο χρόνια νωρίτερα, όταν αγωνιζόταν στην Ιταλία με τη Βιτσέντσα, είχε τρομερό τροχαίο, που υποχρέωσε τους γιατρούς του να του αφαιρέσουν το χέρι από το ύψος του αγκώνα.
Αν οι πρώτοι δύο έχασαν το χέρι τους από ατύχημα, ο 19χρονος Ματίας Ντοτούρ γεννήθηκε χωρίς το αριστερό χέρι. «Ντρεπόμουν να παίξω μπάλα χωρίς το προσθετικό μέλος, αλλά μια ημέρα, εκεί που έτρεχα, κόπηκε και έπεσε στο γήπεδο. Κανείς δεν γέλασε. Από εκείνη τη στιγμή, παίζω όπως γεννήθηκα» δήλωνε πριν από έναν χρόνο, όταν οι κάμερες της τοπικής τηλεόρασης τον παρακολουθούσαν στους αγώνες της Νασιονάλ Μοντεβιδέο.
Στην Ουρουγουάη αναγνωρίζουν το ταλέντο του, ωστόσο ο υπόλοιπος κόσμος τον γνώρισε όταν ο προπονητής της Νασιονάλ, Αλβάρο Ρεκόμπα, τον κάλεσε στην πρώτη ομάδα. Χέκορ Κάστρο, Χούλιο Γκονζάλες και Ματίας Ντοτούρ, τρεις περιπτώσεις που αναδεικνύουν την τεράστια ψυχική δύναμη των ατόμων που θέλουν να πετύχουν στη ζωή.
ΤΟ ΠΟΝΤΑΡΙΣΜΑ ΜΑΣ
120 ΜΠΡΙΣΤΟΛ Σ. – ΣΚΑΝΘΟΡΠ 2 4,50
175 ΚΑΒΑΣΑΚΙ – ΤΣΕΡΕΖΟ ΟΣ. 2 4,50
192 ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ Β. – ΣΑΡΑΓΟΣΑ 2 2,70
