Ο αριθμός στο… κοντέρ γράφει «19». Είναι οι (μέχρι τώρα) αλλαγές προπονητών σε ομάδες της Α’ Βραζιλίας. Το τονίζαμε και πριν από το Μουντιάλ (με αφορμή την εθνική ομάδα της χώρας):
Η πίεση για τους προπονητές και τους παίκτες στη Βραζιλία είναι τεράστια. Και το μάρμαρο, συνήθως, το πληρώνουν οι τεχνικοί. Οταν μια ομάδα δεν… πατάει καλά στο γήπεδο -και γκρινιάζουν οι οπαδοί-, οι διοικήσεις, χωρίς δεύτερη σκέψη, στέλνουν στο «ταμείο ανεργίας» τους κόουτς. Ανεξαρτήτως «ονόματος», «ιστορίας», «μεγέθους».
Ολοι βράζουν στο ίδιο… καζάνι. Μάλιστα, πέρσι, πριν από το ξεκίνημα της περιόδου (επτά ημέρες πριν από τη σέντρα), στην Μπαΐα, η διοίκηση, αρκετά «θυμωμένη» από τη συντριβή της ομάδας στο τοπικό ντέρμπι από τη Βιτόρια, πήρε την απόφαση να ξηλώσει το τεχνικό τιμ και… 18 παίκτες! Βασικούς!
Τελευταίο «θύμα» της πίεσης είναι ο Σέλσο Ροντρίγκες στη Σαπεκοένσε, ο οποίος αντικατέστησε τον Ζιλμάλ νταλ Πόσο στις 23 Μαΐου και έκανε ντεμπούτο την 6η αγωνιστική… Ούτε αυτός μπόρεσε να επιβιώσει στο πρωτάθλημα των «προπονητοφάγων». Νωρίτερα την πόρτα της εξόδου είχαν δει αναγνωρισμένοι προπονητές όπως οι Ρικάρντο Γκαρέκα (Παλμέιρας), Νέι Φράνκο (Φλαμένγκο), Σέλσο Ροτ (Κοριτίμπα), Οσβάλντο Ολιβέιρα (Σάντος).
Τα αποτελέσματα των αλλαγών; Τίποτα το σπουδαίο. Η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων δεν… ανεβαίνει μετά τις απολύσεις προπονητών και 
τα τοπικά ΜΜΕ άρχισαν (με αρκετά χρόνια καθυστέρηση) να αναρωτιούνται «αν αυτή είναι η ενδεδειγμένη λύση για τα αγωνιστικά προβλήματα». Εννοείται ότι το ερώτημα είναι… ρητορικό.
Φέτος, μόνο η Φλαμένγκο (μετά την απόλυση του Νέι Φράνκο και την άφιξη του Βαντερλέι Λουσεμπούργκο) και η Φιγκεϊρένσε (ανέλαβε πρόσφατα ο Αργκελ Φουκς) έδειξε σημάδια ανάκαμψης, για έναν περίπου μήνα «πετούσε» στο γήπεδο. Οι υπόλοιπες ομάδες που προχώρησαν σε αλλαγές προπονητών δεν είδαν… άσπρη μέρα.
Η Σάντος «σέρνεται», η Παλμέιρας έχει ψυχολογικά… προβλήματα, η Κρισιούμα αδυνατεί να σκοράρει. Η Παραναένσε δεν μπορεί να βρει τον «μάγο» που θα κάνει… άνδρες τα «πιτσιρίκια» του ρόστερ (δύσκολο εγχείρημα), η Βιτόρια είναι βουτηγμένη στη μετριότητα, η Μπαΐα πλέον δεν μπορεί να κοιτάξει στα μάτια (όπως τα προηγούμενα χρόνια) τις λεγόμενες «μεγάλες» ομάδες. «Μήπως, τελικά, δεν φταίνε οι προπονητές αλλά η ανικανότητα των παικτών;» αναρωτιούνται στη Βραζιλία! Δεν θέλει πολλή σκέψη για να «βρούμε» την απάντηση…
Οι διοικήσεις δεν σπαταλούν χρήματα στο μεταγραφικό παζάρι, και, τη στιγμή της κρίσης, βρίσκουν εξιλαστήρια θύματα. Τους προπονητές…
ΤΟ ΠΟΝΤΑΡΙΣΜΑ ΜΑΣ
187 ΡΕΝΤΙΝΓΚ – ΦΟΥΛΑΜ 2 2,95
208 ΜΠΕΡΤΟΝ – ΓΙΟΡΚ 2 3,35
218 ΛΙΝΚΟΛΝ – ΜΠΡΙΣΤΟΛ Ρ. 2 2,50
380 ΜΙΠΑ – ΤΟΥΡΚΟΥ 2 3,10
