Αρκεί η μετάφραση ενός πανό των φανατικών οπαδών της Λυών που εμφανίστηκε – αναρτήθηκε στο «Ζερλάν» πριν από την έναρξη του ντέρμπι με την Σεντ Ετιέν, το 2008, για να αντιληφθούμε τις διαφορές ανάμεσα στις δύο πόλεις που απέχουν μόλις 50 χιλιόμετρα. «Οι Λε Γκονς (σ.σ. τα νέα παιδιά της Λυών) εφήυραν τον κινηματόγραφο, ενώ οι πατέρες σας πέθαιναν στα ορυχεία».
Από τη μία η Λυών της «δημιουργίας», της κουλτούρας, των αδελφών Λιμιέρ του σινεμά, των μεγαλοαστών, του εμπορείου, από την άλλη πλευρά, η Σεντ Ετιέν της εργατιάς, της εξυπνάδας, τις κοινωνικής ζωής και των ορυχείων όπου δοκίμασαν την τύχη τους αρκετοί Ελληνες στις αρχές του περασμένου αιώνα. Τα «μπλε κολάρα» της εργατιάς σε μόνιμη διαμάχη με τα «λευκά κολάρα» των γραφιάδων. Ρωτήστε τον Διονύση Παπαστρατίδη, πρώην παίκτη και πρώτο προπονητή της Λυών της εποχής του επί 28 χρόνια πρόεδρου Ζαν Μισέλ Ουλά. Υιός μεταναστών που μέσο της μπάλας απέφυγε την πείνα και φτώχεια της εργατιάς.
Ο Ντένις Πάπας, όπως στη συνέχεια τον βάπτισαν οι Γάλλοι, έζησε στο πετσί του τον χλευασμό των κατοίκων της Λυών για τους “εχθρούς”. Στο Σεντ Ετιέν, κτισμένο στους λόφους που απλώνονται όχθες του ποταμού Λίγηρα (Λουάρ), η ζωή των κατοίκων συνδυάστηκε με τον άνθρακα και την κατασκευή όπλων. Μάλιστα τα όπλα λένε ήταν η βασική αιτία του μίσους. Οι ιστορικοί γράφουν ότι η εξέγερση των εργατών των μεταξουργιών της Λυών του 1831, βάφτηκε με αίμα «χάρη» στα όπλα που φτιάχτηκαν στο Σεντ Ετιέν. Ηταν η εποχές που η Λυών ήθελε να θέσει κάτω από την επιρροή της το Σεντ Ετιέν.
Η Λυών συνεχίζει να θέτει τους νόμους στην περιοχή του Ροναδού (έδρα της Euronews και Interpol), ενώ στη Σεντ Ετιέν δεν θέλουν να ακούσουν ότι ανήκουν στην ίδια διοικητική περιφέρεια. Λογικ’η εξέλιξη η μεταφορά των διαφορών στους αγωνιστικούς χώρους. Μετά από αποτυχία 20 ετών (1994-2014), η Σεντ Ετιέν κέρδισε τα δυο τελευταία παιχνίδια του πρωταθλήματος, προσφέροντας πόνο και θλίψη τους αντιπάλους.
ΤΟ ΠΟΝΤΑΡΙΣΜΑ ΜΑΣ
238 ΚΡΟΥ – ΓΟΥΛΣΟΛ 1 3,00
241 ΜΠΡΙΣΤΟΛ. Σ. – ΚΟΒΕΝΤΡΙ Χ 4,00
255 ΝΟΡΘΑΜΠΤΟΝ – ΤΣΕΛΤΕΝΑΜ 2 3,65
