Στις μέρες μας είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μπορεί ένας τελικός μεγάλης διοργάνωσης να διακοπεί, να ξαναρχίσει και στο τέλος να θεωρηθεί ως «μηδέποτε γενόμενος». Στο μακρινό 1962, στην επίσης μακρινή Νότια Αμερική αυτό ακριβώς έγινε στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες.
Αντίπαλοι η Πενιαρόλ με τα δύο τρόπαια να την ακολουθούν και η ανερχόμενη, εκείνη την εποχή, Σάντος με τον Πελέ στα… ντουζένια του.
Οι Βραζιλιάνοι είχαν κερδίσει δύο συνεχόμενα Μουντιάλ (1958 και 1962), αλλά δεν μπορούσαν με τίποτα να ξεχάσουν το «κάζο» του 1950 όταν έχασαν μέσα στο «Μαρακανά» τον τίτλο από την Ουρουγουάη. Ετσι αυτός ο τελικός έμοιαζε με επιβεβαίωση για τον καλύτερο.
Στο πρώτο ματς στο Μοντεβιδέο, χωρίς τον Πελέ, η Σάντος νίκησε 2-1 (προηγήθηκε 2-0) και η ρεβάνς στην έδρα της έμοιαζε σχετικά εύκολη υπόθεση.
Σε ένα γήπεδο που… έβραζε από το πάθος άρχισε το ματς. Μόνο που οι Ουρουγουανοί ήταν αποφασισμένοι να… πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους. Ηταν 2 Αυγούστου.
Ακόμα και οι εφημερίδες στη Βραζιλία έκαναν λόγο για ματς που ολοκληρώθηκε και έδωσε το Κόπα Λιμπερταδόρες στη Σάντος
Ο Αλμπερτ Σπένσερ άνοιξε το σκορ για τους Ουρουγουανούς στο 14′. Πήραν προβάδισμα οι γηπεδούχοι με τους Ντορβάλ (17′) και Μενγκάλβιο (35′), αλλά και πάλι ο Σπένσερ (49′) ισοφάρισε. Δύο λεπτά αργότερα ο Χοσέ Σασία έδωσε το προβάδισμα στους φιλοξενούμενους και τα πνεύματα άναψαν. Αμέσως μετά η Σάντος κερδίζει κόρνερ. Δεν θα χτυπηθεί ποτέ. Ενα μπουκάλι από την εξέδρα βρίσκει στο κεφάλι και τραυματίζει τον Χιλιανό διαιτητή Χοσέ Κάρλος Ρόμπλες. Το ματς διακόπτεται.
Στα αποδυτήρια αρχίζει ένα άλλο ματς. Παίκτες, προπονητής, αλλά και παράγοντες πέφτουν επάνω του για να τον πείσουν να συνεχίσει το ματς.
Δεν θα φύγει κανείς μας ζωντανός…
Το κρίμα στον λαιμό σου…
Αυτά και πολλά άλλα… ελληνικά του έλεγαν. Μπορεί να μέτρησε και η αντιπάθεια των Χιλιανών προς τους Βραζιλιάνους αφού λίγες εβδομάδες νωρίτερα τους είχαν αποκλείσει στον ημιτελικό του Μουντιάλ που είχαν διοργανώσει και ο 37χρονος, τότε, διαιτητής μετά από μια ώρα πήρε την απόφαση να επιστρέψει στο γήπεδο. Το ματς άρχισε και πάλι και κάποια στιγμή η Σάντος ισοφάρισε σε 3-3. Με συνοπτικές διαδικασίες σφύριξε τέλος στο ματς ενώ είχαν παιχτεί μόλις τα 83′ από τα 90′ του αγώνα!
Οι παίκτες της Σάντος πανηγύριζαν τον τίτλο αφού είχαν έρθει ισόπαλοι στο δεύτερο ματς κι είχαν κερδίσει στο πρώτο. Το ίδιο και οι περισσότεροι στην εξέδρα. Γιατί κάποιοι άλλοι μπήκαν στο γήπεδο για να χτυπήσουν τους Ουρουγουανούς. Στόχος τους ήταν ο Χοσέ Σασία, ο σκόρερ του τρίτου γκολ που στην προσπάθειά του να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα είχε ρίξει χώμα στα μάτια του τερματοφύλακα της Σάντος, του Ζιλμάρ!
«Εμεινα τελευταίος στο γήπεδο για να προστατεύσω τους συμπαίκτες μου. Στο δρόμο για τα αποδυτήρια έσκασε στα πόδια του ένα γυάλινο μπουκάλι. Πήρα ένα κομμάτι του κι έμεινα έξω από τη πόρτα των αποδυτηρίων για να φοβίζω τους νταήδες που ήθελαν να μας χτυπήσουν» είπε αργότερα ο Σασία που τον γνωρίσαμε και στην Ελλάδα ως προπονητή του Αρη. Ηταν αυτός που τον οδήγησε στον αποκλεισμό της Μπενφίκα και τον θρίαμβο στη Περούτζια το 1979.
Η Ποδοσφαιρική Συνομοσπονδία της Νότιας Αμερικής εξέτασε την υπόθεση κι αποφάσισε το αυτονόητο. Να θεωρήσει τον αγώνα ως «μη γενόμενο». Δεν τιμώρησε όμως τη Σάντος. Ορισε τρίτο ματς στο Μπουένος Αϊρες. Εκεί όπου η Σάντος με τον Πελέ σε μεγάλα κέφια πήρε καθαρή νίκη με 3-0 και κέρδισε το τρόπαιο με καθυστέρηση 28 ημερών!
Δεν ήταν μόνο η Σάντος που δεν τιμωρήθηκε. Ακόμα κι ο διαιτητής της αναμέτρησης συνέχισε να σφυρίζει αγώνες σε διεθνές επίπεδο μέχρι το 1975 όταν είχε συμπληρώσει τα 50 του χρόνια!
