Ιντεπεντιέντε στα Ισπανικά σημαίνει «ανεξάρτητος» και στη Νότια Αμερική αυτή η λέξη είναι από τις πιο αγαπημένες όσων ιδρύουν ομάδες. Δεν είναι τυχαίο ότι στο Κόπα Σουνταμερικάνα στα 16 ζευγάρια της διοργάνωσης που τρέχει αυτή τη στιγμή θα βρούμε δύο Ιντεπεντιέντε. Την… καλή αυτή από την Αργεντινή και την άλλη, του Σάντε Φε, από τη Κολομβία, από τις 23 συνολικά που δραστηριοποιούνται σε Κεντρική και Νότια Αμερική.
Θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος ότι το όνομα έγινε αγαπητό αφού οι χώρες της περιοχής απέκτησαν σχετικά πρόσφατα την ανεξαρτησία τους από τους Ισπανούς ή ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα στους δικτάτορες που συχνά κατάλυαν κάθε έννοια ανεξαρτησίας.
Η αλήθεια όμως πολύ πιο πεζή.
Το πολυκατάστημα των…. κομμένων της Ιντεπιέντε σε φωτογραφία εποχής
Πολύ απλά το 1904 σε ένα προάστιο του Μπουένος Αϊρες μια παρέα εργαζομένων στο «Alaciudad de Londres» (το μαγαζί του Λονδίνου), σε ένα από τα δημοφιλέστερα πολυκαταστήματα της πρωτεύουσας, είχαν κριθεί… άμπαλοι από τους υπεύθυνους που δεν τους περιέλαβαν στην ποδοσφαιρική ομάδα που ίδρυσαν. Κρυφά έφτιαξαν την «Ιντεπεντιέντε». Στο πέρασμα του χρόνου η Μαϊπού, η ομάδα που τους απέρριψε, διαλύθηκε και ξεχάστηκε σε αντίθεση με την Ιντενπεντιέντε που έγινε μέλος του ποδοσφαιρικού «Big 5»!
Ακόμα και τα χρώματα της ομάδας επηρέασαν τους μιμητές της. Στην αρχή είχαν επιλέξει το λευκό, αλλά όταν είδαν τη Νόττιγχαμ Φόρεστ το άλλαξαν σε κόκκινο. Κι αυτό το κόκκινο επικράτησε σε όλους σχεδόν τους αντιγραφείς τους
Οι πρώτες επιτυχίες δεν έφεραν μόνο οπαδούς στην ομάδα, αλλά και πολλές άλλες «Ιντεπεντιέτε» που δημιουργήθηκαν σε προάστια του Μπουένος Αϊρες. Αρκετές από αυτές άντεξαν μέχρι τις μέρες μας.
Η Ιντεπεντιέντε Ριβαντάβια αγωνίζεται στη Β’ κατηγορία, η Τσιβιλτσόι στην Δ’, ενώ πλούσια ιστορία και αβέβαιο παρόν και μέλλον έχουν οι αντίστοιχες του Νεουγκέν (1921), της Λα Ριόλα (1924). Τάντιλ (1918), Βίλα Ομπρέρα (1935), ντε Μπιγκάντ (1919 από Ιταλούς μετανάστες) και Μαρ ντελ Πλάτα (1921).
Φυσικά υπήρξαν και άλλες που απλά δεν άντεξαν στο χρόνο και διαλύθηκαν έπειτα από μια σύντομη ή λιγότερο σύντομη ζωή.
Η ομάδα του 1909 της Ιντεπεντιέντε που ξεκίνησε τον θρύλο των επιτυχιών
Εξαγωγή ανεξαρτησίας
Η μόδα γρήγορα πέρασε και στο εξωτερικό. Στη Κολομβία νωρίς νωρίς, από το 1913 οι πλούσιες οικογένειες του Μεντεγίν ίδρυσαν τη δική τους Ιντεπεντιέντε ως απάντηση στη λαϊκή Σπόρτινγκ που είχε το… θράσος να χρησιμοποιεί αλλοδαπούς. Μην πάει το μυαλό σας με ακριβές μεταγραφές από το εξωτερικό. Πολύ απλά εκεί έπαιζαν Ευρωπαίοι, Αγγλοι και Βέλγοι, που εργάζονταν στην πόλη.
Μερικά χρόνια αργότερα, το 1941, προέκυψε και η δεύτερη ομάδα της χώρας, στη πρωτεύουσα Μπογκοτά, στο προάστιο του Σάντε Φε. Οι μαθητές του «Μοντέρνου Γυμνασίου» το 1939 έπαιξαν μπάλα με τους απόφοιτους και τα κατάφεραν τόσο καλά που αποφάσισαν να δουν το πράγμα σοβαρά. Δύο χρόνια μετά οι «μαθητές» που είχαν στο μεταξύ γίνει φοιτητές ίδρυσαν την ομάδα.
Ο Ισημερινός δεν προσφέρει ποιότητα σε… Ιντεπεντιέντε, αλλά διακρίνεται για την ποσότητα. Εχουμε τρεις ομάδες με αυτό το όνομα. Την ντελ Βάλε (ιδρύθηκε το 1958 και αγωνίζεται στην Α’ κατηγορία) τη Γιουβεντούτ Ιντεπεντιέντε Ταμπακουνόμο (1961, β’) και την πιο πρόσφατη, αλλά και δυναμική, την Σαν Πέδρο που μπορεί να δημιουργήθηκε το 2013, αλλά ήδη αγωνίζεται την Β’ κατηγορία.
Στη Χιλή υπάρχει από το 1929 η Ιντεπεντιέντε ντε Κανκουνέσες (Β’ κατηγορία) και στο Περού η Μιραφλόρες (1983), ενώ στην Ουρουγουάη υπήρχε η Ιντεπεντιέντε Τρινιντάντ που μετονομάστηκε σε Φλόρες. Λογικό. Είναι γνωστό ότι οι Ουρουγουανοί… μισούν οτιδήποτε προέρχεται από την Αργεντινή, ειδικά εάν αυτό έχει σχέση με το ποδόσφαιρο!
Τη δική της «ανεξαρτησία» έχει και η Βολιβία από το 1932. Εδρεύει στο Πετρολέρο, ενώ η Παραγουάη δεν υστερεί με την αντίστοιχη του Σαλίνας (1925) που αγωνίζεται στην Β’ κατηγορία.
Σε Ιντεπεντιέντε δεν υστερεί ούτε η Κεντρική Αμερική. Το Ελ Σαλβαδόρ, για παράδειγμα, έχει δύο. Την Γιουβεντούτ (νέοι) που αγωνίζεται στην Α’ κατηγορία και την Σαν Βιθέντε στη Β’. Δίπλα της οι Παναμάς και Ονδούρα φαντάζουν… φτωχοί συγγενείς αφού έχουν από μία, τις ντέλα Κορέρα (1982) που επέστρεψε εφέτος στην Α’ κατηγορία και την Ατλέτικο (1960) που αγωνίζεται στη Β’.
